Chyba nikt, tak jak Sherry Colb, nie potrafi z uwagą, dokładnością, cierpliwie i inteligentnie odpowiadać na nieśmiertelne pytania zadawane weganom.

Kiedy hasztagi #gomeat #govegan pojawiają się razem i przestają się wykluczać, to znak, że weganizm staje się segmentem konsumenckim. Gdzie podział się sprzeciw wobec eksploatacji zwierząt?

Jakie "odmiany" weganizmu są akceptowane? Jak weganizm bywa dziś promowany, postrzegany i wykorzystywany? I jak zniekształca się podejście etyczne, żeby było niemile widziane?

Pytamy nieraz ile zwierząt ratuje weganin? Pytajmy również, czy społeczeństwo odrzucające eksploatację zwierząt mogą zbudować nieweganie?

Wpis gościnny. Moja koleżanka Janina Cuper, która interesuje się prawami zwierząt napisała recenzję książki prawnika i filozofa Gary'ego Francione'a i prawniczki Anny Charlton.

W dzisiejszych niespokojnych czasach, gdy za każdym rogiem może czaić się człowiek, który bezpardonowo wręczy nam prowegańską ulotkę, dobry kurs samoobrony na pewno się przyda.

W dzisiejszych niespokojnych czasach, gdy za każdym rogiem może czaić się człowiek, który bezpardonowo wręczy nam prowegańską ulotkę, dobry kurs samoobrony na pewno się przyda.

Znajoma, wiedząc, że jestem weganką, zapytała mnie, gdzie może zjeść bezglutenowy obiad. Coś złego stało się z promocją weganizmu, który dziś kojarzy się głównie z dietą (cud).

Coraz więcej opcji dla wegan to dobra rzecz dla obecnych wegan. Czy zawsze jest to jednoznaczne z promocją praw zwierząt?

Wielu ludzi uważa, że można postawić znak równości między wyborem burgera z soi a wyborem burgera z krowy, i że niegrzecznie jest roztrząsać różnice.

Katolicy jedzą wszystko (no prawie). Żydzi i muzułmanie mają swoje ograniczenia. Weganie wielu rzeczy nie jedzą, zatem muszą być kolejną religią. Nie tak szybko.

Kiedy Bank Anglii przyznał, że nowe banknoty pięciofuntowe zawierają tłuszcz zwierzęcy, wybuchł skandal. Powstała petycja za usunięciem banknotów z obiegu. Czy słusznie?