Ta kampania jest jak soczewka, która skupia ksenofobię i szowinizm gatunkowy i formatuje myślenie o krzywdzeniu zwierząt.

Przeciwieństwem krytycznego myślenia nie musi być myślenie irracjonalne. Wystarczy, że błąd potwierdzenia poprowadzi nas w złym kierunku, jak w "What the Health".

„Światy równoległe” kupiłam, bo interesuje mnie zaufanie do medycyny alternatywnej i teorii spiskowych i konstruktywne wnioski dla krytycznego myślenia i praw zwierząt.

Jak dobrze znamy nasze psy? Czy są momenty, kiedy je przeceniamy? A może są też chwile, gdy nie doszacowujemy ich umysłowych możliwości? Co wiemy o umysłach zwierząt?

Jaka jest różnica między zwierzętami dzikimi i udomowionymi, skoro dzikie zwierzę można oswoić? Gdzie szukać odpowiedzi?

Gdzie zajdziemy oglądając programy, które tępią wrażliwość i upokarzają ludzi? Czy musimy to robić sobie, dzieciom i zwierzętom?

Używać czy nie używać? Pytać siebie czy zainteresowanych? Czy jest w tym rasizm? Co z wolnością słowa? Co z poprawnością polityczną? Czy warto żegnać się z niektórymi wyrazami?

Czy zwierzę laboratoryjne to takie żywe narzędzie? A może ochotnik? Dlaczego sprzeciw wobec eksperymentom na zwierzętach nie zawsze idzie w parze z weganizmem? Dlaczego wciąż eksperymentujemy?

Ten poradnik wyjaśni w jaki sposób organizacje społeczne mogą korzystać z Ustawy o ochronie zwierząt, by skutecznie pomóc przynajmniej niektórym zwierzętom.

Są celebryci i są aktorzy. Są tacy, którzy tylko zarabiają na roślinnym jedzeniu i są weganie. Jest źle i jest dobrze wykorzystywana sława.

Działając na rzecz praw zwierząt chcemy wykorzystać różne środki wyrazu. Czy analogie do zbrodni na ludzkości są tu zasadne i dopuszczalne?

Jak żyć z dzikimi zwierzętami, które będziemy spotykać coraz częściej również w miastach zabierających coraz więcej przestrzeni będącej niegdyś domem tych zwierząt?