Pochodzący z innej kultury sposób krzywdzenia zwierząt zawsze wzmacnia uprzedzenia wobec tej części świata i odwraca uwagę od własnego podwórka.

W świecie miłości wobec jednych i pogardy wobec innych zwierząt, weganizm daje okazję do spójnej postawy szacunku wobec zwierząt niezależnie od gatunku.

Chyba nikt, tak jak Sherry Colb, nie potrafi z uwagą, dokładnością, cierpliwie i inteligentnie odpowiadać na nieśmiertelne pytania zadawane weganom.

Skoro sprzeciw wobec dyskryminacji powinien być uniwersalny i widoczny w naszym języku, to czy nadszedł czas, by feministki przestały używać języka utrwalającego uprzedzenia wobec zwierząt?

Kiedy hasztagi #gomeat #govegan pojawiają się razem i przestają się wykluczać, to znak, że weganizm staje się segmentem konsumenckim. Gdzie podział się sprzeciw wobec eksploatacji zwierząt?

Jakie "odmiany" weganizmu są akceptowane? Jak weganizm bywa dziś promowany, postrzegany i wykorzystywany? I jak zniekształca się podejście etyczne, żeby było niemile widziane?

Choć na spotkaniu „Dlaczego feministki powinny walczyć o prawa zwierząt” mówiono o ważnych i ciekawych rzeczach, wielkim nieobecnym okazały się prawa zwierząt i weganizm.

Pytamy nieraz ile zwierząt ratuje weganin? Pytajmy również, czy społeczeństwo odrzucające eksploatację zwierząt mogą zbudować nieweganie?

Kampania przeciwko ubojowi rytualnemu w Polsce nie tylko normalizuje tzw. humanitarny ubój, ale przyciąga antysemitów i wzmacnia uprzedzenia wobec Żydów i muzułmanów. Jestem na nie.

Różne formy dyskryminacji wzajemnie się wzmacniają, a przemoc dotyka zarówno zwierząt jak i ludzi. Jaki sens ma posługiwanie się mizoginią w obronie zwierząt?

W dzisiejszych niespokojnych czasach, gdy za każdym rogiem może czaić się człowiek, który bezpardonowo wręczy nam prowegańską ulotkę, dobry kurs samoobrony na pewno się przyda.